DSC00883

14 maart 2015 - Melrose, Australië

Eenmaal terug in ons kamp hebben we een biertje gedronken in de lokale pub in Melrose. Of beter gezegd, het lokale hotel. De enige pub die deze metropool rijk is was namelijk afgehuurd voor een bruiloft. Bij terugkomst wilden we onze tent in, echt werd dit verhinderd door deze spin op één van de twee tenten. Een huntsman. Omdat wij vijf vrouwen geen idee hebben wat te doen met een spin behalve in paniek raken, zijn we in de auto gaan zitten en hebben we chips en nootjes gegeten. Na ongeveer een half uur gingen we poolshoogte nemen en was de spin weg. So far, so good. Dus wij onze slaapspullen gepakt, bleek dit monster gemigreerd. Naar de andere tent (MIJN tent), op de rits. Wederom paniek.
- Intermezzo: het meisje die twee tenten in haar studentenhuis had gevonden had deze niet vantevoren gechekt (het kind had nog nooit gekampeerd en dus geen idee wat ze aan het doen was), en bij het opzetten van de tent bleek één van de twee geen tentstokken te hebben. Gelukkig had ze ook een strandtentje meegenomen (werkelijk geen idee waarom maar ik was er wel blij mee), en hebben we de tentstokken daarvan aan elkaar getaped met sport-tape zodat de tent (MIJN tent) ook soort van omhoog bleef staan. Dit verhoogde de spanningsfactor van kamperen in de outback wel met een factor 7, omdat we nu het risico liepen midden in de nacht in een ingestorte tent te zitten. -
Goed, terug naar het verhaal. Op dit moment leken we twee opties te hebben: 1) deodorant pakken en een vlammenwerper maken, echter zou dit de tent ook vernietigen in het proces, of 2) tegen de tent slaan tot de spin zou weggaan. We kozen voor optie twee. Toen hij net onder het randje van het tentzeil was gekropen heb ik hem met gevaar voor eigen leven vermorzeld met mijn schoen. Hierdoor zat er spinnenslijm aan de onderkant van de tent (spinnen hier zijn blijkbaar gevuld met slijm), maar konden we wel veilig naar binnen.
Eenmaal in de tent hoorden we na een half uur gekke geluiden die niemand van ons kon plaatsen. Het was een soort schrapen, klikkend, hissend geluid. Iemand vond het lijken of een man met een lijk aan het slapen was, een ander vond het klinken alsof je twee kokosnoten tegen elkaar aan slaat. Combineer deze twee geluiden in je hoofd en je hebt ongeveer een idee hoe het geklonken moet hebben. Dit geluid werd later in de nacht gekombineerd met een soort 'thumping sound', rondom de tenten. Dit leidde tot de conclusie dat het kangoeroes geweest moeten zijn. Wat wel een gaaf idee is, kangoeroes rond je tent. Weer eens wat anders dan de konijntjes in Zeeland. Overigens sliep de bangste van ons vijven in de auto. Af en toe hoorden we gejammer wat we direct verbaal afstraften (Julia shut up, we don't wanna hear about your problems), aangezien het voor ons voelde alsof zij in de bewaakte vesting sliep en wij ons op het land met hooivorken moesten verdedigen.
Het was een avontuur.

Deze foto werd gemaakt op 14 maart 2015 in Melrose, Australië met een Sony DSC-WX300.